"Günlük tutmak, kendimizi daha iyi anlamayı sağlar; geçmişte, şimdi ve gelecekte. Bu anlayışa ulaşmanın, yaşadığınız bir duygu veya sorun için 'neden' diye sormaktan daha iyi bir yolu yoktur." Mike Sturm
Hayat yolculuğum boyunca hissetmediğim duygu yoktur bence. Sayısız ânı, deneyimi, korkuyu, heyecanı, başarıyı, başarısızlığı, neşeyi, umudu, umutsuzluğu, yükselişi ve dibe vuruşu saysam kaç sözcükle anlatabilirim? Gerçek duygularımızı hiç konuşuyor muyuz? Sevdiklerimize anlatıyor muyuz? Onlar biraz beklesin, kendimiz en gerçek duygularımızı hissedip kendimize itiraf ediyor muyuz?
Ben kendimi ve en gerçek dugularımı olduğu gibi ifade edip ne olursa olsun yargılanmayacağım alanlar olduğunu çok geç öğrendim. Bu idrak bana yeniden hayat verdi, yaşama sevincimi ateşledi, yolculuğumu hızlandırıp derinleştirdi. O sıralarda bunu yapabileceğim bir yer daha olduğunu fark ettim. İstediğim her an ulaşabileceğim, içimden geçen her şeyi söyleyebileceğim ve yargılanmayacağım bir yer: Günlüğüm
Özgürlüğün yeniden keşfi. Yeri keşfetmiştim ama hemen içimden dökülmedi sözcükler. Onları bulmamı, hissetmemi, ifade etmemi engelleyen görünmez kilitli kapılar vardı içimde. Ne hissettiğini berrak sular gibi ifade eden yakın dostlarıma imreniyordum. Ben ağzımı açtığımda ise kendi ifade etmesi gerektiğinde donup kalan o küçük kız oluveriyordum. Bir gün yine sözcükler beni terk ettiğinde, ağzımdan tek söz çıkmayınca, tepki bile veremeyince birden ne hissettiğimi fark ettim ve gerçeği söyledim.
"Şu an kendimi aptal gibi hissediyorum, ne söyleyeceğimi bilmiyorum, sadece boşluk, çok utanç verici."
Korkunçtu. Ama karşımdakilerin tepkisi beni yepyeni bir evrene taşıdı.
"Bunu o kadar çok yaşadım ki seni çok iyi anlıyorum. Böyle hissetmene rağmen hala burada olman müthiş."
O gün içimde bir şeyler kırıldı. Yüzlerce yıllık paslı ve tozlu bir kapı gıcırdayarak aralandı.
Artık o küçük kız değilim ama o hala içimde. Ona kızmayı bırakalı çok oldu, onu seviyorum, birlikte büyüyoruz. Kapılar aralanmaya devam ediyor, ben farkına vardıkça, söyledikçe, hissettikçe, yavaş yavaş, sabırla.
Kendimizi ve hayatımızı iyileştirmenin, daha doğrusu içimizdeki koşulsuz iyiliğe ulaşmanın anahtarı ne hissettiğimizi, neden hissettiğimizi anlamak, bastırmadan hissetmek ve ifade etmek. Ve günlük yazmak bunun mucizevi bir yolu. Gerçek bir dönüşümün aracı.
Artık gerçekleri söylemeye, ama önce onları fark etmeye var mısın? Her an değil, sadece yapabildiğinde. Gerçeğin hepsini değil, birazını. Spot ışıkları altına çıkmak değil, bir el feneri tutmak belki.
Senin yolculuğun da benimkine benziyorsa başlangıçta duyguların tanımlamakta, onları anlatan sözcükleri bulmakta zorlanabilirsin. Bu bir yolculuk. Ama kapı aralanıp içerisi adınlatmaya başladığında hayatın değişmeye başlayacak. Ödülün başka hiçbir yerden alamayacağımız müthiş bir duygu olacak, kendini hissedebilmek ve sevebilmek.
Duygunu tanımlamak, onu anlatan sözcükleri bulmak için biraz desteğe ihtiyacın olduğunu düşünüyorsan aşağıdaki duygu çarkını kullanabilirsin.
İnteraktif Günlük Yaz
Kendine dön: Gözlerini kapat, nefes alıp verişini hissetmeye başla.
Fark et: Kendine sor, "şu an ne hissediyorum?" Biraz bekle, varsa zihninde beliren sözcükleri, içinde uyanık olan duyguları fark et.
Tanımla: Duygunu net sözcüklerle tanımla.
Nedenini yaz: Duygunu kendine itiraf ettikten sonra kendine sor, "neden böyle hissediyorum?" Neden böyle hissettiğini yaz. Bir kurban olarak değil, fark eden olarak, şu an olduğun "en bilge halinle" yaz. Yargılamadan, şefkatle, dürüstçe, anlayışla.
Duygunun sana katkısını yaz: Bu duygunun sana ne anlatmaya çalıştığını, ne kattığını, sana neyi işaret ediyor olabileceğini yaz. Çünkü tam olarak bunu yapıyor. Bu pratik sana çok iyi gelecek. Seni daha yüksek bir farkındalığa taşıyacak ve zamanla kendini sevgini ateşleyecek.
Psikoloji diyor ki duyguları iyi-kötü olarak etiketlemenin bize hiçbir faydası ve fonksiyonu yok. Ama onları birer kutup yıldızı, navigasyon sistemi olarak kullanmak hayatımızı değiştirir. Her duygun sana bir şey söylüyor, haykırışını dinlemezsen sesini yükseltiyor. Hissettiğin her duygu, yaşadığın an içinde neye ihtiyacın olduğunu gösteriyor."Dinlen" diyor sana belki, ya da "kendini ifade et" diyor, "sınırlarını koru" veya "bir değişiklik yap" diyor belki, ana yoldan sapıp hangi patikaya girmen gerektiğini söylüyor. Duygunun mesajı her ne olursa olsun gerçek şu ki kalbin ve ruhun senin sevgini, ilgini, şefkatini istiyor.
Şimdi her şeyi bırak ve ne hissettiğini, neden böyle hissettiğini, bu duyguların sana ne kattığını tüm içtenliğinle ve dürüstlüğünle yazmaya başla. Düzenli olarak kendinle bağ kurmak, dugularını hissetmek ve ifade etmek sana çok iyi gelecek ve hayatını iyileştirecek.
Bu bir interaktif günlük!
Şimdi aşağıdaki butona tıklayarak günlük yazmaya başlayabilirsin. İstersen yazını bana ulaştırabilir, yayınlanmasını talep edebilirsin. Yazını paylaşmak istemezsen, kendi özel günlüğüne yazabilirsin. Kendinle buluşup iyileştirici bir yolculuğa çıkmak için rahatsız edilmeyeceğin bir köşe bul, en sevdiğin içeceğini al, istersen bir mum yak, güzel bir müzik aç ve yazmaya başla!
Bu paylaşımlar yalnızca bana ulaşır, gizliliğe saygı prensibiyle aramızda kalır, yayınlamak tamamen sana ait bir tercihtir.
Comments