Kalp için, aşağıya uzanıp insanları ayağa kaldırmaktan daha iyi bir egzersiz yoktur. –J. Holmes
Bu yazıya başlarken kalemimden dökülen ilk cümle şu oldu:
Kendiyle uğraşmaktan bunalan insan, anlamı diğerlerine sağladığı faydada bulur.
Sonra kendime bir fincan kahve koydum, yukarıda bağlantısını verdiğim şarkıyı açtım ve kendimi serbest bıraktım. Hem araştırmaya hem de içimden dökülenleri not etmeye başladım. Bu yazıları böyle yazıyorum. Söylemek istediklerimi dile getirmemde bana yardımcı olacak sözleri çeşitli kaynaklarda arayarak, benden akmaya başlayanları kağıda dökerek ve aynı parçayı yüzlerce kez dinleyerek. Ve sonra ustalar, sihirli sözcükleriyle elimden tutup bana yardım etmeye başlar. Söylemek istediğim şuydu:
Kendimizden daha büyük bir şeye hizmet ettiğimizi hatırladığımızda iyileşiriz.
Çok değerliyiz, kendi evrenimizin merkeziyiz ama 'tek önemli şey' biz değiliz.
Ne zaman kendi dertlerimizde, varoluş krizlerimizde ve arayışımızda kaybolsak, kendimizden büyük bir şeye hizmet ederek iyileşebiliriz.
Kendinin peşinde koşmadan kendin olabilirsin. Hiç kendi kuyruğunu kovalayan bir köpek gördün mü? Sadece daireler çizerek koşuyor. –Criss Jami
2016'da yayınlanan ilk çocuk romanım Unutma Beni'de şöyle bir cümle yazmışım:
Kendini iyileştirmeye başkalarından başla.
Tüm yaratıcı üretimler gibi bu cümle de uykuyla uyanıklık arasındaki gizemli bir anda, bilinç ve bilinçaltı arasındaki bir köprüden yazıldı. Bu cümleyi yazmış olmam onu bilinçli olarak kavradığım, içime sindirdiğim ve hayatımda başarıyla uyguladığım anlamına gelmiyor. Ama bir yanım biliyordu.
İnsan bu yolculukta 'kendinde kaybolabilir' ve bu olduğunda, kendinden başkasına fayda sağlamak insanı yeniden 'kendine getirir'.
İnsan birine huzur verebilir, umut verebilir, değer verebilir, ilham verebilir, sevgi verebilir.
Maddi gücü varsa para verebilir.
Vizyonu varsa fikir; dengesi varsa sükunet, ruhsal gücü varsa güç verebilir.
Dinleyebilir, anlayabilir, 'orada' olabilir.
Birilerinin elinden tutabilir.
İnsan her an yapacak faydalı bir şey bulabilir.
Aklın varsa düşün.
Kalbin varsa hisset.
Gözlerin varsa gör.
Ellerin varsa yardım et.
-Abhijit Naskar
Sıkıldığında, bunaldığında, yollar tıkandığında, canın acıdığında:
Kalk ve bir şey yap.
Bir başkası için.
Başına iyi şeylerin gelmesini beklemeden.
Basit, küçük ya da büyük bir şey.
Bu dünyada bir başkasının yükünü hafifleten hiç kimse kayıp değil.
Başka hayatları iyileştirmek için yollarından sapanlar çok güzel insanlar, onlar yanlış yolda değil.
Birilerine yalnız olmadığını hatırlatanlar, güvende hissettirenler; birilerinin ellerinden tutup yukarı çekenler, kendi yolculuğunda ne yaşarsa yaşasın, hayatı kaçırmış filan değil.
Aksine. Onlar tam da olmaları gereken yerdeler.
Hayatın tam içinde.
Doğru yolda.
Kendi mucizelerini yaşayarak keşfediyorlar.
Yani sadece kalk ve biri için bir şey yap.
Ne yapabiliyorsan.
Yanıt arama, bilgelik peşine düşme, netlik bekleme.
Sadece yap.
Çünkü kalp için, aşağıya uzanıp insanları ayağa kaldırmaktan daha iyi bir egzersiz yoktur.
Dünyaya gelme olasılığın 400 trilyonda birdi.
Bir 'sen' daha hiç olmadı ve hiç olmayacak.
Yani sen eşsiz birisin.
Sen olmasaydın bu dünyanın hikayesi bir kişi eksik kalırdı.
Bir ipliği eksik giysi, bir oyuncusu eksik film, bir bölümü eksik kitap gibi.
Sakın kendini bir şey yapamayacağına inandırma.
Sadece kalk ve bir şey yap.
O kadar.
Kalp Günlüğü
1-Biraz Rahatla
Rahatsız edilmeyeceğin sessiz bir yer bul, dikkatini dış dünyadan kendine çevir, birkaç derin nefes al, biraz kendinle kal.
2-Yazmaya Başla
Aşağıdaki yazı tetikleyicilerine dair izlenimlerini kağıda dök; fikirlerini, duygu ve düşüncelerini planlamadan, serbest yazımla ve hissederek yazmaya başla.
Kendini iyileştirmeye başkalarından başla.
Kendi kuyruğunu kovalayan köpek.
Hayatımla çok güzel şeyler yaptım.
Dünyaya gelme olasılığım 400 trilyonda birdi.
Yapabilirim: ...
3-Fark ettiklerini not et.
Hayat senin hayatın. Onun soğuk bir teslimiyete sürüklenmesine izin verme. Uyanık ol. Çıkış yolları var. Bir yerlerde ışık var. Çok fazla parlamayabilir ama karanlığı yener. Uyanık ol. Tanrılar sana şanslar sunacak. Onları kullan. Ölümü yenemezsin ama bazen yaşarken ölmeyi yenebilirsin. Ve bunu ne kadar sıklıkla yapmayı öğrenirsen, ışığı o kadar fazla görebilirsin.–Charles Bukowski
Seni ve yolunun kesiştiği herkesi ayağa kaldıracak bir yolculuk olması dileğiyle.
Çok iyi geldi