Gerçekten Yaşamak

İyi bir hayatın "iyi anlar zinciri" olması gerektiğine bizi kim inandırdı? Bu olabilir ama olması gerekmiyor. İki bakış açısı arasındaki farkı hissedebiliyor musun? Gerçekten yaşamak denen şeyin bu olduğuna inandığımız için gerçekten yaşamıyoruzdur belki.

Korkabilirim ama bu yalnızca bir duygu. Korkmamak gerektiğini kim söyledi?

Her çözümü, her yanıtı bilmem gerekmiyor. Her şeyi bilmemiz gerektiğine bizi kim inandırdı?

Kolay olacağını kimse söylemedi, ama olabiliyor.

Net olması gerektiğini kimse söylemedi, ama netlik var.

İstediğim gibi olacağını kimse iddia etmedi, ama oluyor.

Kimse "güzel olacak" sözü vermedi, ama her şeye rağmen çok güzel.

Dünyanın merkezi olduğumuzu kimse söylemedi ama kendi dünyamızın merkezindeyiz.

Kimse yalnız olmayacaksın demedi ama bize yardım eden kocaman bir galaksi var.

Sonunda iyi olacağımı kimse vaat etmedi ama hep oldum. Hep daha iyi, daha güçlü, daha açık, daha bilgili, daha bilge, daha ben.

Anlamam gerekmediğini, sadece yaşamam gerektiğini bana hiç kimse söylemedi. Meğer tüm amaç buymuş.

Yeni bir düşünce, yeni bir hayat demek. Ve anahtar gerçekten yaşamayı istemek. Dayatılıp öğretilen bakış açılarını neden kabul edelim, kendimizinkileri yaratmakta özgürken? Hayata dair duygumuz neden genel geçer olsun, onun gerçekten hissetmek varken? Neden çoğunluğun düşüncelerini kabul edelim, yeni şeyler düşünmek varken? Denemek ister misin? Aşağıdaki yazı başlıklarına yanıtlarını serbestçe, düşünüp planlamadan, kendini ve kalemini akışa bırakarak yazabilirsin.

11 Yazı Başlığı

1. Korksan da devam ettiğin bir an?

2. Sen çözümü bulmadan çözülen bir durum?

3. Sandığından kolay olan bir an/deneyim?

4. İçindeyken kaybolduğun, geriye bakınca netleşen durum?

5. Hayatında istediğin gibi giden şey?

6. Her şeye rağmen çok güzel olan şey?

7. Kendi dünyanın merkezinde ne(ler) var?

8. Yalnız olmadığını hissettirenler?

9. Sonunda daha iyi olduğun deneyim?

10. Sana yaşadığını hissettirenler?

11. Yazdıklarından fark ettiklerin?

Buradayız, deniyoruz, öğreniyoruz, hissediyoruz. Ve henüz yaşanacak çok fazla hayat var. İçinde hayat olmayan düşünceleri bir kenara bırakalım. Biraz daha duygu. Biraz daha inanç. Biraz daha ruh. Bir de bakmışız gerçekten yaşıyoruz.

Kendi gerçeklerini yaşaman, hissetmen, kağıda dökmen ve bunun senin için iyileştirici bir yolculuk olması dileğiyle...