Cheryl Strayed, Yaban adlı romanında şöyle diyor : “Sığınacak bir yerim olmadığında cesaret evim oldu.”
Gidecek başka hiç bir yerimiz kalmayıp kendimize döndüğümüzde, gerçekleri konuşmaya başlarız.
Bedenim güçlü, kalbim açık, ruhum özgür ol. Sığınacak bir yerim kalmadığında kendime duam ve dileğim bu.
“Güçsüzmüş gibi davranmayı bırak ve gücünü ne için, nasıl kullanacağına karar ver. Bunu yapmak bir kenarda oturup üzülmekten daha zor evet, çünkü gücünü yok saymayı bırakıp harekete geçmen gerekiyor. Ama biliyorsun ki başka yol yok. Yaşam enerjin, üretme gücün, bedenin hizmetinde. Onlarla ne yapacaksın?”
“Hissetmeden yaşayabilirmiş gibi davranmayı bırak ve kalbindekini neye, nasıl akıtacağına karar ver. Bu fabrikasyon bir hayat tarzına teslim olmaktan daha zor evet, çünkü hissettiklerin sonsuz bir okyanus ve dalgalar seni hiç bilmediğin yerlere götürecek. Ama bir sabah daha başka türlüsüne uyanmak istemediğini biliyorsun. Kalbindekini dışarıya akıtmak için yapacaksın?”
“Ruhun onu hapsettiğin kutuların içinde iyiymiş gibi yapmayı bırak ve nasıl özgürleşeceğini kendine itiraf et. Bu sözde güvenlik duygusuyla yaşamaktan daha zor evet, çünkü hiç söylemediklerini söyleyip hiç yapmadıklarını yapman gerekiyor. Ama başka türlü huzur bulamıyorsun işte. Çünkü biliyorsun, özgürlük duygusu. Yaşama tutkusu, kalp çarpıntısı, aldığın nefesin hazzı, kendin olmanın iç huzuru, bir hayalin her sabah uyandığında hissettiğin heyecanı, böyle şeyler. Uğruna yaşadıkların. Monoton sistemlerin senden günlük beklentileri değil her şeye rağmen devam etmeni sağlayan. Seni gerçekten yaşatanlar bunlar. Ruhunu nasıl özgür bırakacaksın?”
“Sonunda bunun ne olduğunu anlayabiliyordum”, diyor Cheryl Strayed. “Bu bir çıkış yolu bulma özlemiydi ama aslında bulmak istediğim şey bir giriş yoluydu. Artık oradaydım. Ya da çok yakındım.”
Bulmak istediğin şey bir giriş yolu. Şu an bunları okuduğun, düşündüğün, hissettiğin ve bu ânı yaşadığın için sen de artık oradasın. Ya da çok yakınsın.
Sen de bir çıkış yolu arıyorsan ve aslında bir giriş yoluna ihtiyacın olduğunu anladıysan, o yolu bulup yürümeye başlamak için şimdi bir adım atabilir ve yazmaya başlayabilirsin.
1- Bedenim güçlü ol: Yaşam enerjim ve üretme gücüm beni ayakta tutar.
Enerjini ve gücünü neye akıtmak istersin?
Bunu yapmanın içini kıpır kıpır eden yanı ne? Duygunu yoğun ifade ederek yaz.
Hangi adımı atabilirsin?
2- Kalbim açık ol: Kalbimdekini dışarıya akıtmak beni iyileştirir.
Neyi ifade etmeye ihtiyacın var?
İfade etmek istediğin şey sana olduğu kadar başkalarına da nasıl fayda sağlar?
Kendini hangi yolla ifade etmeye başlayabilirsin?
3- Ruhum özgür ol: Ruhumu kafesinden çıkarmak beni özgürleştirir.
Ne konuda özgürleşmeye ihtiyacın var?
Özgürleşmek sana nasıl hissettirir? Sabahları nasıl uyanırsın, günün nasıl geçer, neler iyileşir? Duygunu yoğun ifade ederek yaz.
Nereden başlayabilirsin?
Bu soruları yanıtlamak için kendine dönmen, kendini hissetmen ve giriş yollarını keşfetmeye başlaman oyunu değiştirir. Şimdi her şeyi bırak, derin bir nefes al, kalbini aç ve yazmaya başla.
Bu bir interaktif günlük.
Şimdi aşağıdaki butona tıklayarak günlük yazmaya başlayabilirsin. İstersen yazını bana ulaştırabilir, yayınlanmasını talep edebilirsin. Yazını paylaşmak istemezsen, kendi özel günlüğüne yazabilirsin. Kendinle buluşup iyileştirici bir yolculuğa çıkmak için rahatsız edilmeyeceğin bir köşe bul, istersen bir mum yak, güzel bir müzik aç ve yazmaya başla.
Bu paylaşımlar yalnızca bana ulaşır, gizliliğe saygı prensibiyle aramızda kalır, yayınlamak tamamen sana ait bir tercihtir.
Comments